توصیه استاد روانشناسی دانشگاه آزاد رشت به خانواده‌ها / سلامت روان فرزندان را این روزها جدی بگیرید
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۹۲۰۶۷
استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت گفت: در شرایط فعلی که شاهد گسترش ویروس کووید ۱۹ هستیم بیان علایم این بیماری متناسب با شرایط سنی و درک کودکان و توجه به سلامت روان فرزندان بسیار حائز اهیمت است. ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۰:۳۴ استانها گیلان نظرات - اخبار استانها -
سامره اسدی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در رشت با بیان اینکه این ایام بهترین زمان برای مشارکت کودک در مسئولیت‌های خانه است اظهار داشت: توجه بیشتر خانواده‌ها به سلامت روان فرزندان ضروری است از طرفی والدین می‌بایست واقعیاتی را در مورد ویروس کرونا متناسب با شرایط سنی و درک کودک برایش مطرح کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت با بیان اینکه والدین برای خانه‌نشینی فرزندان باید برنامه‌ریزی داشته باشند تا از خسته کننده بودن دوران قرنطینه برای فرزندانشان بکاهند عنوان کرد: برقراری آرامش در محیط خانواده نیازمند آن است که خود والدین در ابتدا مهارت‌های مدیریت اضطراب و استرس را فرا بگیرند.
اسدی مدیریت مطلوب اضطراب و استرس توسط والدین را مورد توجه قرار داد و لزوم کاهش زمانی که پدر و مادرها در فضاهای مجازی سپری می‌کنند را ضروری خواند و تصریح کرد: در چنین شرایطی که فعلاً حادث شده والدین باید از بچه‌ها بخواهند در مورد نگرانی‌ها و احساساتشان صحبت کنند و آن‌ها را سرکوب نکنند.
بسیاری از مهدهای کودک و مراکز ارائه خدمات به کودکان به نظارت جدی نیاز دارندپیشنهاد شهرداری تهران درباره قرنطینه کودکان زباله‌گرد غیرایرانی به بهزیستیروز جهانی چاقی؛ افزایش 5 برابری چاقی در کودکان و نوجوانانوی با بیان اینکه والدین در مورد بیماری کووید 19 نباید بگویند که مثلاً بچه‌ها اصلاً مبتلا نمی‌شوند، یا به هیچ عنوان این بیماری قابل کنترل نیست ابراز داشت: پدرها و مادرها در مقابل ابراز نگرانی‌های فرزندان نباید برچسب ضعیف بودن یا ترسو بودن به آن‌ها بزنند از طرفی باید به بچه‌ها یادآوری کنند که اضطراب و واکنشی طبیعی در همه افراد است.
استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت بیان واقعیاتی در مورد ویروس کرونا متناسب با شرایط سنی و درک کودک را لازم تلقی کرد و گفت: بیان اینکه دانشمندان در پی پیدا کردن منشاء این بیماری هستند و کودکان فقط باید به توصیه‌های بهداشتی و پزشکی عمل کرده تا مبتلا به بیماری نشوند باید در دستور کار والدین قرار گیرد.
اسدی ارائه توضیحاتی در مورد روش‌های کاهش ابتلا به بیماری کووید 19 برای کودکان را مورد تأکید قرار داد و ابراز داشت: توضیحاتی در این مورد که اگر یکی از اعضاء خانواده حال خوبی نداشته باشد ممکن است نیاز به پزشک داشته باشد و حتی برای مداوا مدتی باید از خانواده دور باشد باید برای کودکان به خوبی تبیین و شفاف شود.
وی با اشاره به اینکه به علت ماندن طولانی مدت بچه‌ها در منزل مطالعه کردن یا کارهای منزل می‌تواند برای آنان کسل کننده باشد اظهار داشت: والدین باید سعی کنند با برنامه‌ریزی کودکان را در محیط خانه فعال نگه دارند و فضای منزل را محیطی شاد و حمایت‌گر کنند از طرفی بازی کردن برای کودکان می‌تواند کمک کننده باشد.
استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت استفاده از عضلات و اندام‌های مختلف و تقویت آن‌ها را از مزیت‌های بازی کردن کودکان خواند و گفت: بازی کردن منجر به صرف نیروهای اضافی کودک شده و علاوه بر جلوگیری از ناآرامی، پرخاشگری، عصبانیت و بدخلقی کودک در خانه، منجر به تجربه هیجانات مثبت در فرزندان می‌شود.
اسدی با بیان اینکه انتخاب نوع بازی بسته به علاقه و گرایش کودکان در آنان متفاوت بوده و برخی کودکان از بازی‌های پرتحرک و برخی دیگر از بازی‌های کم تحرک و فکری مثل لگو و شطرنج لذت می‌برند خاطرنشان کرد: بازی‌های خلاقانه با تأکید بر استفاده از وسایل دورافتادنی و بی‌مصرف نیز می‌تواند بسیار الهام‌بخش و کمک کننده باشد.
وی با اشاره به اینکه والدین در صورت دسترسی به اینترنت و مراجعه به سایت‌های مربوطه می‌توانند گزینه‌های متنوعی را برای این نوع بازی‌ها دریافت کنند عنوان کرد: حتی استفاده از مقوا و کاغذهای رنگی برای ساختن شخصیت‌های کارتونی می‌تواند برای بچه‌ها جذاب باشد از سوی دیگر اهمیت دادن به ورزش در منزل هم بسیار خوب است.
استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت ورزش کردن به ویژه با همراهی اعضای خانواده در منزل را زمینه‌ساز کاهش اضطراب و گوشه‌گیری، حفظ تندرستی و افزایش شادی دانش‌آموزان تلقی کرد و افزود: افزایش روحیه افراد و تقویت سیستم ایمنی بدن در برابر ابتلا به بیماری‌هایی نظیر کرونا از جمله فواید انجام فعالیت‌های گروهی است.
اسدی با تأکید بر اینکه در صورت مساعد بودن شرایط آب و هوایی در ساعات ورزش، والدین می‌توانند پنجره‌های منزل را باز گذاشته تا هوای مطبوع‌تری در خانه جریان داشته باشد عنوان کرد: برقراری تماس تصویری کودک با بستگان، همکلاسی‌ها، دوستان صمیمی و یا معلمش از طریق شبکه‌های اجتماعی مجازی تأثیر خوبی بر روی آنان می‌گذارد.
وی انجام یکسری از فعالیت‌ها در جمع خانوادگی برای فرزندان را ضروری دانست و تصریح کرد: کمک کردن در آشپزی، انجام بازی‌های خانوادگی، تماشای دسته جمعی برنامه‌ها و فیلم‌های تلویزیونی، نیایش کردن، گوش دادن به موسیقی، خواندن کتاب و مطالعه در حوزه‌های مختلف می‌تواند فواید آموزشی بسیاری برای کودکان داشته باشد.
استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت داشتن تغذیه مناسب و خواب کافی برای والدین و فرزندان را نیز در شرایط فعلی حائز اهیمت فراوان دانست و ابراز داشت: والدین باید فعالیت‌های خوشایند را در برنامه‌ریزی‌های روزانه فرزندانشان انتخاب کنند و حتی از خود فرزندان سوال کنند که برای امروز چه پیشنهادهایی دارند.
اسدی نادیده گرفتن توصیه‌های والدین و توصیه‌های بهداشتی توسط فرزندان را مورد توجه قرار داد و با اشاره به اینکه گاهی آنان لجبازی کرده و از نصایح والدین سرپیچی می‌کنند اظهار داشت: این موضوع اغلب ناشی از پیوند عاطفی ضعیف بین والدین و فرزندان است بنابراین می‌بایست تعاملات بین والدین و فرزندان تقویت شود.
وی با بیان اینکه والدین باید به صحبت‌های فرزندان گوش کنند و ارتباط کلامی بیشتری با آنان داشته باشند عنوان کرد: پدرها و مادرها باید از طریق احترام، محبت، همدلی و پرس و جو از فرزند برای آگاهی از مشکلات و اهمیت دادن به وی چالش‌های او را حل کنند و در مواجهه با نوجوان هم می‌بایست دقت بسیار بیشتری در این زمینه داشته باشند.
استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی رشت در مورد نوجوانانی که بی‌توجه به توصیه‌های بهداشتی و پزشکی مبنی بر ماندن در خانه و برخلاف میل والدین به بیرون از منزل می‌روند افزود: بهتر است والدین به جای استفاده از جملات دستوری مانند بیرون نرو و در خانه بمان نگرانی‌هایشان را درباره آسیب‌های بیرون رفتن فرزندشان مطرح کنند.
اسدی گفت‌وگو بین والدین و نوجوانان برای در خانه ماندن فرزند و برنامه‌ریزی برای پر کردن اوقات فراغتش را لازم و ضروری تلقی کرد و گفت: به طور کلی، والدین باید برای فرزندان وقت بگذارند و فرصت بازی کردن را برایشان فراهم کنند تا با ایجاد جوی آرام در خانه، از عصبانیت، گوشه‌گیری و نگرانی‌های فرزندان کاسته شود.
وی با بیان اینکه نباید اغلب صحبت‌های خانواده پیرامون ویروس کرونا و تلفات آن و مواردی اینچنین باشد خاطرنشان کرد: والدین باید تا حد امکان همراه فرزندانشان باشند و همراه با آن‌ها فعالیت‌های لذت‌بخش گروهی انجام دهند از طرفی پدرها و مادرها باید بیشتر با فرزندان صحبت کنند و گفت‌وگو در مورد مسائل خوشایندتر را در اولویت قرار دهند.
استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت نظارت والدین بر روی میزان ساعات تماشای تلویزیون و حتی بازی‌های کامپوتری و قرار دادن فعالیت‌های متنوع در برنامه روزانه فرزندان را مفید تلقی کرد و گفت: نظارت والدین بر فعالیت‌های آموزشی باید مانند قبل باشد تا از نظر بچه‌ها مدرسه نرفتن و آموزش خانه به معنی کاهش اهمیت درس خواندن نباشد.
اسدی توجه به پخش برنامه‌های آموزش دروس پایه‌های مختلف تحصیلی از شبکه آموزش و توجه والدین به ساعات پخش دروس فرزندشان را مورد توجه قرار داد و اظهار داشت: والدین باید از قبل به فرزندانشان اطلاع دهند تا آن‌ها با آمادگی قبلی و با در دست داشتن وسایل مدرسه پای برنامه‌های آموزشی بنشینند.
وی با اشاره به اینکه والدین هم می‌توانند در یادگیری فرزندان مشارکت داشته تا در صورت وجود هرگونه پرسش بتوانند به رفع آن بپردازند ابراز داشت: مطالعات مختلف نشان می‌دهد وقتی والدین درگیر آموزش فرزندانشان می‌شوند بچه‌ها انگیزه بیشتری پیدا می‌کنند از طرفی عملکردشان بهتر و پیوند والدین با فرزندان تقویت می‌شود.
استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت ارتباط با معلمان از طریق فضای مجازی و پاسخگویی به پرسش‌های دانش‌آموزان را برای تقویت ارتباطات دوجانبه مؤثر تلقی کرد و افزود: والدین نباید فراموش کنند که آموزش‌های غیرحضوری زمانی تأثیر بهتری خواهد داشت که در محیط و شرایط بهتر و توأم با آرامش انجام شود.
انتهای پیام/614/ش
R7877/P/S6,71/CT1منبع: تسنیم
کلیدواژه: برنامه ریزی برای کودکان فعالیت ها بازی کردن نگرانی ها بازی ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۹۲۰۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرورت توجه به سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی در کنار سلامت جسم
معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.
به گزارش ایسنا، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت نوشت:« یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه‌سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون کرد. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزون‌تری هستند. نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند.
چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی‌هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته‌ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جزو آن را فرو نگذارد و برای بیشینه‌سازی آن‌ها پیوسته بکوشد. سرانجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.
ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می‌بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.
حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فروشدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای « خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص های زیر اهمیت بیشتری دارند:
۱.سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.
۲.پیروی از الگوی گفت‌وگوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.
۳.افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.
۴.فضیلت‌مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.
۴.برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند. یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن.
خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.»
انتهای پیام
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟